Historie rodzinne cz. I

.Myślę, że to dobre miejsce by wspomnieć mojego dziadka.
Ppor. Bogusław Kupliński ur. 5 lipca 1905 roku w Jekaterynodarze k/ Carycyna. W 1920 roku w wojnie z Sowietami był uczniem - ochotnikiem w 1 Kompani Saperów, budującej fortyfikacje na obrzeżach Warszawy przed nadciągającą Armią Czerwoną. Próbował przedostać się na front, z jakim skutkiem? Nie wiem nic konkretnego, jednak za swą ochotniczą służbę w czasie wojny polsko-bolszewickiej otrzymał medal "Polska swemu obrońcy".

W 1924 roku wstąpił do 2 pułku saperów a następnie do Centrum Wyszkolenia Saperów w Jabłonnie. Po ukończeniu kursu, służył w 15 batalionie Ludwikowo, wchodzącym w skład Korpusu Ochrony Pogranicza. Służył na Polesiu (coś jak Dziki Zachód w USA ;)) Tam, jako d-ca plutonu był dwukrotnie ranny podczas potyczek z sowieckimi patrolami granicznymi, w 1928 i 1930 roku. W 1939 roku jako starszy sierżant szef i chorąży walczył w 2 pułku górskim KOP w Karpatach w obronie Przełęczy Dukielskiej. Za wypad na tyły niemieckie odznaczony Krzyżem Walecznych. Ranny 9 września 1939 roku, dostał się do niewoli. (legenda rodzinna mówiła, że dziadek został ranny w wypadzie na niemiecką stronę 31 sierpnia ale nie znalazłem potwierdzenia w dokumentach) Trafił do obozu jenieckiego w okolicach Norymbergi.  Rok później symulując chorobę został z obozu zwolniony (dziadek twierdził, że nikt nie chciał uciekać z obozu, więc postanowił się zwijać samodzielnie). Od razu po powrocie z obozu nawiązał kontakt z konspiracją i rozpoczął służbę w Konfederacji Narodu...

Historia życia mojego dziadka, to materiał na kilka dobrych książek. W kilku kolejnych odcinkach postaram się Wam przybliżyć jego postać. A jest o czym opowiadać...